PALLATET NA BËNË KAOS
Miku im, i shtrenjti arkitekt,
Ma bëre lagjen pa identitet,
-Pallate, me njëqind kat,
Brezin tim ,e le pa fat.
S` kemi çerdhe as gjelbrime,
Plehrat mal rreth shtëpisë sime.
Ne po bëjmë ,jetë roboti,
Në divane kot së koti.
Miza s`e bën dot asnjë hap,
Trashur i ka supet sa një trap.
Këtë kaos s` ka kush ta ndal`
As me protestë as me kodin penal!
Shumë i shtrenjti arkitekt,
Po vdes në plehra ky qytet.
EKSPOZITË E PA PARË
Kërmilli briartë ,bëri kryevepër,
Tha merimanga,me gojën e vet
Madje shkroi edhe në letër.
Maestro si ky s` ka në planet.
Shtëpitë me fytyrë nga deti,
Vinjeta e piktura, njëmijë,
Festoi i gjithë qyteti,
“Buzëqeshje çdokuj…”
Regjistroi edhe kamera,
-Sa shumë bëri bujë!
“Përsonazhe të artit modern”
Vlerësoi soprania Gjinkallë
Ky është fenomen,
Ekspozitë e pa parë!
Kampione e gjithë fisit,
Vulosur, e nënshkruar
Në librin e Genesit.
ZEMRA E NËNËS
Brenda saj
Është një fole
Kurrë s të lë vetem
Të ngroh si diell
Edhe ta shton jetën
Rrjedh si lumë
Kur të vë në gjumë,
Bëhet zog e mal,
S` e kursen veten,
Edhe shpirtin ta fal.
Aty banon drita
Edhe rrezet e Hënës,
Nuk ka në botë,
Më të ëmbël
Se zemra e nënës.
Ajo m`porosit:
-Harabel me flatra,
Mos bredh n`fshat e n` qytet
Se zemrën,nënës,
Po ia pëlcet !
MACA ME TAKA
Më e përkëdhelura e lagjes
Sytë sikur Ia djeg flaka
Paksa edhe grindavece
Kjo zonja me taka.
Kurdelen e artë rreth qafe
Pa i duartrokitur gjatë
S` e bën asnjë llafe
Qoftë ditë apo natë.
Kur fle gjumë në shtrat,
Ose ftesë për koktej, merr,
Parfum kundërmon, larg,
Përgjigjet vetëm në viber.
Edhe kur është zgjuar,
S` e fsheh një sekret,
Do mirënjohje të praruar,
Nga zoti president !
DIÇKA I MUNGON
Makina e gjyshit përherë ankohet:
-Timoni ka grip e temperaturë,
Edhe këtë javë s` do t`udhëtohet,
Në piknik, vonë s`bëhet kurrë!
Aventura,që askush nuk i arsyetohet,
Sado të jesh fisnik e i urtë-
Apo i qetë e zemërtbutë,
“Durimi,ka shteg që s`dot kalohet!…”
Është edhe shumë kryeneçe,
Do gatimet më të mira
Atëbotë,zonja mistrece,
“Ecim ku të jetë dëshira…”
Posa udhetimin e gjatë e nis,
Më dhemb koka,thotë,dua servis.
Një stoli e ka për name e lexet,
Trumpeta i punon shumë prefekt…!
S ka lodër as kukull që s ekziston,
Në dollapin e saj me njëmijë vitrina,
Përseri diçka i mungon,i mungon,
Edhe gjyshit i shtohet dhimbja !
S`I DALLON…
Një bubrrec, sa një plesht,
Kokëtul, asgjë s` merr vesht:
Vajti ,një ditë në livadh,
Mendoi se u bë, i madh.
Plasi humori dhe gallata,
S` dalloi ,kush është rika,
As cila është pata…
LEPURI TUNDI BASTOREN
Kot së koti shpifet lepuri cubel,
“Frikacak edhe shumë prepotent”-
Ai tundi bastoren deri në themel.
Bleu tiketën vetëm një cent.
Ndoqen veshgjatin hajdutë e zagarë,
U turren shumë grejza, pas,
Deri n` planetin Mars!
Shtroi në tryezë lakra dhe tortë,
Thesari i bastores hyri në kasafortë.
Krenohet, e kam mendjen e hollë,
Vetëm unë e di kush bën gol.
Me tiketën sportive shterrë bastoren,
Më mire ai që s foli,por mori fitoren!
Fund.
