IN MEMORIAM
mjekja e parë shqiptare nga Mali i Zi
Prof.dr. Meshqyre Çapuni Brestovci
Me datën 9.qershor në Prishtinë pas një sëmundje të rëndë ndërroj jetë
Prof.dr. Meshqyre Çapuni Brestovci .
E lindur në Ulqin në vitin 1946. Shkollën e mesme për infermiere e përfundoj në Cetinë, kurse Fakultetin e mjekësisë në Sarajevë.
Mbas përfundimit të studimeve si mjekja e parë shqiptare nga Mali i Zi (njëkohësisht ka diplomuar me motrën Dr. Sabahete Çapuni Paraçka ) nuk gjeti mirëkuptim që të punësohet në vendlindje te drejtoria e atëhershme e Qendrës Mjekësore në Tivar në kuadër të cilës ka qenë edhe Shtëpia e shëndetit e Ulqinit.
Dhe ,si shumë intelektual tjerë largohet nga Ulqini dhe fillon punën si stazhiste në Klinikën për sëmundjet e syrit në Prishtinë ku vazhdoj si mjeke në specializim, e mandej deri në titullin akademike shkencore profesoreshë në Fakulteti e mjekësisë, Universiteti i Prishtinës. Një kohë të gjatë ushtoj edhe detyrën e drejtoreshës së kësaj klinike.
Specializimin nga oftalmologjia e përfundon në Beograd në vitin 1976. Studimet post diplomike i ka mbaruar në Zagreb në vitin 1981 dhe magjistroj me tezën : Lëndimet perforative të syrit. Disertacionin e doktoraturës e ka mbrojtur në vitin 1986 në Fakultetin e mjekësisë në Prishtinë. Si okuliste ka qenë në përsosje në Gjermani dhe Angli. Si autore dhe bashkë autore ka botuar shumë artikuj në revistat e Kosovës por edhe në revistat tjera shkencore në botë.
Prof.dr Meshqyre Çapuni Brestovci gjithmonë si nxënëse në të mesmen, ashtu në të gjithë etapat e zhvillimit të saj si edhe gjatë punës së saj ishte e dalluar me një përkushtim të posaçëm për të sëmurin. Terë jetën e saj ia ka përkushtuar mjekësisë , humanizmit dhe shkencës.
Duke u falënderua rrethanave të atëhershme , nuk pati fat të punoj asnjëherë në vendlindje, për të cilën ka pasur një mall të madhë. Por, ajo i ndihmoj popullit Shqiptarë në terë jetën e saj.
Edhe, kur u bë e ditur se është sëmur vazhdoj të punoj dhe ti përfundoj disa intervenime te pacientët e saj.
Vdekja e Dr Meshqyre është një humbje e madhe për familjen e saj por edhe për shëndetësinë gjithë shqiptare dhe gjithëkombëtare.
Ulqini, me siguri do të jetë krenar për punën dhe jetën e saj.
Dhe në fund, autori i këtij teksti ka qenë si nxënës i shkollës së mesme mjekësore në Cetinë së bashku me të ndjerën .
Prim.dr Gani Karamanaga