Ndjenja e Ramazanit për shumë Ulqinak fillon veç atëherë kur të rraskapitur nga agjërimi i parë, në muzg e kafshojnë samunin e freskët dhe të nxehtë. Samunat e Ramazanit lidhin gjenerata, fe dhe kombe, sepse i pëlqejnë gati të gjithë. Samunit të nxehtë nuk mund ti rezistojnë as ato që nuk kanë ndonjë lidhje me muajin e Ramazanit.
Dikur nuk kishte kaq shumë furra buke siç ka tani kështu që është pritur në radhë për samuni para iftarit. Zakonisht këtë gjë e bënin fëmijët, derisa gjyshet dhe prindërit në shtëpi prisnin që të ndizen kandilat. Fëmijët shkonin në grupe deri tek furra më e afërt e bukës, prisnin, dhe pastaj, shpesh i hanin të nxehtë rrugës për në shtëpi dhe kështu gjithë muajin.
Kur ndjehet aroma e samunit në mëhallët e Ulqinit, dije që erdhi muaji i Ramazanit dhe atëherë, sipas shprehisë që ja lan më të moshuarit, agjëruesit, por edhe ato të tjerët, nxitojnë para akshamit deri në furrë për të blerë samuna.
Aroma që çdo ditë të ramazanit përhapet në mëhallët e Ulqinit, pa përjashtim, nga orët e para të pasdites ngacmon hundën. Nuk dihet a është i veçantë Ramazani për shkak të aromës së somunëve apo janë somunët pikërisht për arsye të këtij muaji të bekuar, por derisa nga furrat e ngrohta, dhe atë në dru, i nxjerrin bukëpjekësit e shkëlqyer dhe derisa aroma e tyre do të përhapët në mëhallët tona, ne do të mund të kënaqemi në këtë veçanti me netët dhe ditët e mëdha të Ramazanit.
